Eén van de fijnste dingen om te doen, naast fietsen in de wind, kletsen in de tuin tot het donker wordt, mijn kinderen knuffelen en zien hoe de grote vuilniscontainer geleegd wordt, is nieuwe dingen leren. Mezelf ontwikkelen.
Nieuwe, frisse dingen. Meeliften op de kennis van anderen, leuke nieuwe creatieve mensen ontmoeten, in een andere stad en met andere koekjes.
Zo deed ik laatst een workshop bij collega-illustrator en inspiratiebron Marloes de Vries. We dronken thee uit porseleinen kopjes, vertelden elkaar gekke feitjes en tekenden grote bossen bloemen. Sommigen heel precies, anderen lekker slordig. 12 cursisten in zomerjurkjes, want het was een warme dag.
Soms denk ik “ik kan helemaal niet tekenen, wanneer word ik ontmanteld”. Nu stortte ik me er lekker in: of ik nou kan tekenen of niet, vandaag ga ik het leren – helemaal vanaf het begin.
Het was fijn en goed. Wiew, wiew, deed mijn kwast op het papier. Ik vergat te kletsen en me druk te maken over of het wel móói was wat ik maakte, of te vergelijken wat de anderen maakten, of bang te zijn voor wat de anderen zouden vinden. Jaa, dat is precies de goede kleur diepgeel. Wiew, wiew.
En nu heb ik zin in nóg een workshop.
(Oók zin om te workshoppen? Ik kan je Marloes de Vries, Sabine Wisman, Marieke van Ditshuizen en Marijke Klompmaker van harte aanbevelen. Allemaal leuk en tof en vol goede lessen.)