…
De geluiden die je denkt te horen, ’s nachts:
Die hoor je.
Maar het zijn geen spoken.
Het zijn de dingen die zonder materie zijn,
en zonder bestaansrecht.
De ongeuite gevoelens, de niet-gestelde vragen.
De verdrongen wensen, de weggeduwde gedachten.
De vermeden gesprekken, de ontkende dromen.
Die jagen. Die razen.
Als spoken door de stad.