Misschien heeft een ministerpresident of cardioloog meer invloed op de maatschappij of het leven van anderen dan ik heb. Ik, als illustrator.
Maar toch. Toch vind ik dat ook ik, binnen mijn functie als educatief illustrator, binnen mijn vak, talent en mogelijkheden, mijn verantwoordelijkheden kan nemen. Binnen mijn mogelijkheden wil ik verschil maken.
Ik citeer in deze aflevering Judith Carnaby op haar platform Illustrators Illustrated: “Our voices are everywhere. But in my opinion, and in the immortal words of Spider-Man, with great power there must also come great responsibility!”
Ook herhaal ik de wijze waarden van collega-illustrator Eva Mouton, een paar dagen na de dood van George Floyd op 25 mei 2020:
“Ik heb niet veel verantwoordelijkheden in mijn professionele leven. Het enige waar ik op hamer is diversiteit in mijn tekeningen. Of ik nu een boek, een campagne voor een groot merk of een muurtekening in een school maak: ik zal er altijd voor proberen zorgen dat kinderen, die al heel snel 2D-beelden ‘lezen’ (denk aan de vele boekjes en afbeeldingen die ze al heel jong te zien krijgen) zich kunnen herkennen in mijn werk. Dat ze ook op papier zien dat ze bestaan.”
Met onze tekeningen kunnen we de wereld veranderen. In ieder geval een beetje. We kunnen ons werk inclusiever maken. Wij kunnen ervoor zorgen dat kinderen zich in onze tekeningen herkennen, dat ze voelen dat ze ertoe doen. Wij kunnen mensen laten wennen aan een ander beeld dan waarmee ze zijn opgegroeid.
Als jij ook illustrator bent, ben ik benieuwd hoe jij hier mee omgaat. Denk jij na over diversiteit in gender, postuur en etnische achtergrond? Hoe ga jij hier mee om? Misschien heb je dingen toe te voegen aan wat ik vertelde, suggesties, feedback. Ik ben benieuwd! Welkom om te reageren via Instagram of Facebook.